Op naar wenen

Vandaag moesten we dus vroeg op voor de bus naar Wenen. om 5.30 uur ging de wekker. Ik besloot maar niets te eten. Ik pakte de laatste spullen in mijn koffer en we checkten uit. In alle vroegte, om 6 uur s morgens moesten we naar het metrostation lopen, wat gelukkig op een 100 meter lopen was. We kochten een metrokaartje voor 350 Florint en namen de zowat antieke metro naar het busstation.
Ik wou er zeker van zijjn dat we de juiste metro hadden en dacht, dan vraag ik het even, maar die gasten bij de metro spraken geen Engels en verstonden me niet. ik heb met heel veel moeite me verstaanbaar kunnen maken voor de juistemetro en gelukkig begrepen ze me en zeiden ze welke we moesten nemen.

Om 6.30 uur ongeveer kwamen we op het bustation Nepliget. Ondanks het vroege tijdstip was het best druk. gelukkig stond alles goed aangegeven en vonden we het juiste vertrekplatform.

Deze keer reden we met eurolines. Een vriendelijke chauffeur plaatste onze koffers in de kofferbak en de bus reed op tijd weg. 7 uur in de ochtend. In budapest stond het verkeer nogal vast en het duurde even voor we de stad uit waren.

op de snelweg gng het gelukkig wat sneller. We reden via het vliegveld naar Wenen.
We stapten uit bij een Ubahn station. Daar besloten we een dagticket te kopen voor de metro, wat iets van 7,10 euro kostte, omdat de single tickets zelf 2,10 per rit waren.
En ons hotel lag niet bepaald in de buurt van de plaats waar we nu uitstapten.

We waren om 10 uur s morgens al in wenen en kwamen rond 10.30 uur in het hotel aan. Helaas mochten we nog niet onze kamer, maar konden we de baggage ergens neerzetten.

Daarna besloten we de stad in te gaan. We hadden vooraf bekeken dat we in ieder geval het Hundertwasserhaus wilden zien. Een huis vol kunst en kleurige muren. Maar dat lag wat uit de stad. We namen de metro naar een metro station wat in de buurt zou liggen, maar vandaaruit hadden we niet echt een idee hoe we er moesten komen. Met veel moeite, omdat het nergens aangegeven stond, besloten we een richting uit te wandelen, maar al snel waren we verdwaald. Omdat de tijd dringt, omdat we maar 2x een halve dag hadden in Wenen, besloot ik toch maar iemand te vragen.
Gelukkig een behulpzame vrouw wees ons de juiste richting.
Het huis stelde wat minder voor. Vooral omdat het er een beetje onverzorgd uitzag, maar misschien ook omdat het weer nogal tegen zat. Het was koud, grijs en zelfs wat mistig.
We maakten wat foto's en besloten daarna naar Schloss Schonbrunn te gaan. Dit kasteel (of paleis) wat het ook mag zijn lag een heel eind buiten het centrum dus we moesten er met diverse metro's naar toe.

Daar aangekomen zagen we een groot geel gebouw, erg mooi met gigantische tuinen. Jammer dat het zo grijs en mistig was, waardoo rwe dichtbij de gebouwen moesten gaan om ze goed te kunnen bekijken. In de achtertuin konden we een heuvel opklimmen naar een mooi uitkijkpunt en nog een gebouw.

Daarna besloten we de metro naar het centrum te nemen. We stapten uit bij de opera en gingen via een museum gebouw en een soort van paleistuin richting de winkelstraten van Wenen.
Ontzettend veel luxe winkels hier en de souvenirsshops waren gewoon onbetaalbaar. Een sleutelhanger bv kostte hier 7 euro. Een sweatshirt was niet goedkoper van 30 euro.
We besloten wat te gaan eten bij de Mac Donalds.

Daarna omdat het al donker was namen we de metro naar onze buurt. Hier was het erg donker en niet prettig lopen. Een beetje afgelegen. We zochten nog een supermarkt voor wat te drinken te kopen en wat te eten voor in de avond.

In ons hotel aangekomen kregen we onze kamer. We bleken op de 7e etage te zitten met hele grote ramen en uitizcht over de daken van Wenen. Een hele grote kamer, een mooie moderne, luxe badkamer.
Hopelijk hebben we morgen wat beter weer.