Mostar en Pocitelj

Vandaag gaan we niet de grens over en blijven we in Bosnië.

Eerst een goed ontbijt in de enorme eetzaal waar je vanalles kon krijgen, verse broodjes, zelfs wafels, pannenkoeken, fruit, etc etc.

Om half 9 vertrok de bus voor een route door de binnenlanden van Bosnië. Mooie gebergten, een uitzicht op een soort van natuur reservaat, alles prachtig. Het weer was wel wat bewolkt, maar gelukkig wel droog en zou ook weer warm worden vandaag.

De rit duurde ongeveer 2 uur, veel kleine weggetjes, haarspeldbochten.

In Mostar aangekomen werden we opgewacht door onze gids.

Ik was aan het twijfelen of ik met de gids mee zou gaan, of alleen zou gaan rondwandelen. Ik hoorde het 10 minuten aan en besloot toch zelf op pad te gaan. Je kon blijkbaar niet verdwalen, zou 1 straat zijn.

Er was een hele grote winkelstraat met vele bars, restaurantjes, en wat winkels, alles in oosterse sfeer. Heel mooi, maar nu ik alleen liep werd ik zowat overal aangesproken om wat te komen eten. Daar had ik geen behoefte aan want we zouden al met de groep gaan lunchen.

Ik passeerde oa een ruïne, een mini brug, leek op de Stari most. En na een paar minuten zag ik toch de stari most. Een prachtige oude brug die moeilijk te belopen was. Gladde stenen en uitsteeksels. Ik bekeek het uitzicht , aan de ene kant de moskee de andere kant de bergen.

Verder het stadje in nog veel meer souvenir winkels en een moskee.

Ik besloot wat souvenirs te kopen. Ik kocht oa. een oosters kussensloop, een oosterse lamp, en een schaaltje. Ze vroegen meteen waar ik vandaan kwam. Toen ik zei Nederland zei, zeiden ze meteen dat degene waar ik in de winkel mee was, meestal met een Bolderman chauffeur wat ging drinken.

Zat dus in het juiste winkeltje. Ik oefenende nog wat kroatische woordjes wat ze in Bosnië ook kennen.

Daarna nog wat verder gelopen, ik besloot toch de groep maar te gaan zoeken want we zouden ergens gaan uiteten alleen wist ik niet hoe laat en wanneer en ik kon ook niet bellen want in Bosnië is de belbundel niet geldig.

Gelukkig zag ik ineens onze chauffeur zitten in het zonnetje. Ben maar bij hem gaan zitten en gewacht toen de groep voorbij kwam.

Die kwamen al snel en ben ik met hun meegegaan. Bij de Moskee zei mijn reisgenootje Hennie dat ze die graag in wou. Je kon namelijk de minaret in. Ik dacht al dat gaat niet lukken met mijn zomerse kleding, maar je kreeg ter plekke een complete moslima outfit met rok en doek. We werden bijna compleet verkleed Ik kreeg de slappe lach omdat het er erg grappig uitzag. Een aantal uit onze groep had ons ook gespot en moest ook wel lachen.

Er werden wat foto's gemaakt en Hennie en ik gingen de Moskee in. Die zag er netjes uit, vrij klein. We moesten nu met al die kleding de trap op van de minaret. Er leek geen eind aan te komen. Het uitzicht boven was adembenemend mooi. Schitterend uitzicht op de rivier, de stari most, de bergen en andere gebouwen.

We hebben een tijd op de toren rondgekeken en genoten van het uitzicht. Daarna weer naar beneden. We besloten nog even een winkel in te gaan. Ik besloot nog wat meer souvenirs te kopen. oa een Oosterse dolk, 2 aladdin lampen, en nog wat meer souvenirtjes. De eigenaresse was heel vriendelijk en gaf mij ook een cadeautje. Een mooi spiegeltje met de buitenkant was oosterse taferelen.

Daarna besloten we naar het restaurant te gaan. De rest was bijna allemaal al binnen.

We kregen Een pita broodje, met wat gegrild vlees, cevapcici of hoe je dat ook schrijft en wat frietjes. Hennie had een vegetarisch menu besteld en moest even wachten.

Daarna moesten we bijna terug richting de bus lopen. Ik kocht nog wat sleutelhangers en wat te drinken. Het is allemaal vrij goedkoop daar in Bosnie en je kan met Bosnische marken, Kroatische Kuna's of Euro's betalen.

Om half 3 ongeveer gingen we verder naar het Osmaanse dorpje Pocitelj. Dat lag op circa 40 minuten rijden van Mostar.

Het stadje was klein en rustig. We werden meteen aangesproken om vanalles te kopen.

Vrijwel de hele bus liep naar boven richting de moskee. Daarna wou Hennie en Marian wat verder omhoog, dus ik besloot mee te gaan, helemaal richting de toren. Het was allemaal wat moeilijk te belopen, maar we kwamen boven, Het uitzicht prachtig, een kant op de moskee, de andere kant op de rivier en bergen. Je kon in de toren, maar ik hoorde dat de treden kei hoog waren en mensen kwamen bang naar beneden. In eerste instantie twijfelde ik nog, maar omdat Hennie riep dat het wel mee viel besloot ik ook omhoog te klimmen.

Wow wat een uitzicht, echt geweldig.

Daarna moesten we nog naar de bus, we hadden maar een 45 minuten ongeveer, dus het was al haasten, maar nu moesten we naar beneden dat hele stuk. En lastig lopen. Marian ging in een innige omhelzing met een vreemde man die tegen de muur stond, die zij perse vast moest houden. Wat hebben we gelachen. We waren uiteindelijk 5 minuten te laat. Natuurlijk kregen we commentaar, maarja, onze chauffeur maakte er niet zo'n probleem van.

En denk dat de rest het ook niet zo'n probleem vond maar het leuk vond om ons op de kast te naaien.

Daarna reden we terug naar Neum, wederom via de slingerweg. We stopten nog even bij dat meertje om wat foto's te maken. Helaas was het wel wat donkerder door de wolken.

Om half 6 waren we terug in het hotel. We besloten eerst maar naar het zwembad te gaan op het dak.

Prachtig zwembad bovenop, maar omdat er wolken waren was het best fris. Het water was ook niet aangenaam warm.

Na een tijdje toch maar naar het binnenbad gegaan wat wel heerlijk warm was.

Om 19.00 uur douchen en daarna naar de eetzaal, waar het best vol was, maar we hadden gereserveerde tafels.

Het eten was erg uitgebreid. Ik nam wat friet, groenten, pasta en als toetje wat gebak met fruit. Smaakte allemaal prima.

De drankjes waren hier niet inclusief en moest je apart bestellen.